Monia: “Het is heel fijn om te praten met ouderen”

Monia is een van onze gouden krachten. Al bijna twintig jaar werkt ze bij NIKO, waar ze met collega Sylvana verantwoordelijk is voor de algemene ruimten en het sanitair. Direct na haar opleiding tot zorghulp solliciteerde ze hier en na een gesprek met opleidingsfunctionaris Petra Bieshaar kon ze meteen aan de slag. Ze wilde graag in Alkmaar werken aangezien ze hier ook woont. Haar roots liggen echter in Tunesië, het land waar zij ooit trouwde met haar grote liefde.


Mag ik vragen hoe je destijds in Nederland terecht bent gekomen en wat je van het land vindt?

“Ik ben in Tunesië opgegroeid en heb daar ook mijn man ontmoet. Drieëntwintig jaar geleden zijn wij getrouwd. Hij is destijds naar Nederland gekomen om te werken, toen nog in de zorg. Ik ben hem gevolgd en heb hier de taal geleerd. Eerst deed ik alles met gebaren, maar mijn man heeft mij goed geholpen en zo heb ik de taal geleerd. Al blijf ik grammatica, zeker de verleden tijd, soms lastig vinden. ‘Helaas pindakaas’ vind ik altijd een erg leuke uitdrukking.”

Zou je ooit graag terug willen naar Tunesië?

“Ik weet het niet. Mijn leven is nu hier; ik woon hier meer dan twintig jaar, heb hier mijn man, het werk bij NIKO, een huis. In het begin miste ik mijn familie wel heel erg, maar nu kunnen we via messenger en facetime zo gemakkelijk contact hebben. Ik heb hier nu ook vrienden, buren: eigenlijk heb ik een soort eigen familie gecreëerd. Wel probeer ik ieder jaar een keertje naar Tunesië te reizen om iedereen weer te zien.”

Hoe vind je het om te werken in de ouderenzorg?

“Dat vind ik heel fijn! De bewoners zijn echt zo schattig! Soms is er geen tijd om even rustig met ze te praten en dan mis ik dat contact wel. Ik vind het fijn om mensen aandacht te geven. Lekker even kletsen terwijl je het appartement op orde brengt. Oudere mensen zijn heel gezellig om mee te praten. Als gastvrouw of dienstverlener heb je daar meer tijd voor. Wie weet in de toekomst. Ik merk overigens ook dat ik het lastig vind als een bewoner heel plotseling is overleden. Dat doet me veel.”

Zou je nog een andere functie bij NIKO ambiëren?

“Ik heb ook hier in het restaurant gewerkt, maar dat werd lichamelijk te zwaar. Nu al bijna tien jaar doe ik de algemene ruimte met collega met Sylvana. Om de beurt. Vandaag doe ik bijv. sanitair en morgen de huiskamers van de bewoners en de eetzaal. We zijn goede maatjes samen: vakanties, vrije dagen, we regelen het zonder problemen met elkaar. Misschien dat ik ooit wel dienstverlener zou willen worden of in de linnenkamer wil werken, wie weet, maar nu zit ik hier op mijn plek.”

Wat is het leukste dat je de laatste tijd hebt meegemaakt?

“Nou, ik ben dit jaar 50 geworden dus ik had een weekje vrij genomen. Toen heb ik het in Lyon gevierd; mijn broer wilde me verrassen en hij woont daar. We zijn lekker door de stad gelopen; wat een mooie stad en zulke vriendelijke mensen! Na mijn weekje vrij kwamen er allemaal collega’s op me af en kreeg ik heel veel felicitaties. Dat was zo bijzonder.”

En wat zijn je plannen?

“Ik ga nu op vakantie naar Tunesië, daar kijk ik erg naar uit. De kinderen die ik daar ken zijn allemaal weer groter geworden, ik hoor weer hun verhalen en spreek mijn moedertaal. Het is gek, na zo lang in Nederland zit je een beetje tussen twee landen in; je gaat houden van allebei.”